ಸಪ್ನ ಬುಕ್ ಹೌಸ್ – ಟಾಪ್ 10

ಕೃಪೆ – ಕನ್ನಡ ಪ್ರಭ

ಬಡವನಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿವು ಸಂಗಾತಿ ಹಾಗೂ ಶ್ರೀಮಂತನಿಗೆ ಅದು ಗೇಟಿನಾಚೆಯ ಅಪರಿಚಿತ ಅತಿಥಿ

“ಒಲೆಯೊಳಗೆ ಬೆಕ್ಕು, ಒಡಲೊಳಗೆ ಬೆಂಕಿ” ಇದು ಹಸಿದ ಬಡವನ ಮನೆಯ ದಾರುಣ ಚಿತ್ರ ನೀಡುವ, ಆರ‍್. ವಿ. ಭಂಡಾರಿಯವರ ಕವನದ ಒಂದು ಸಾಲು. ಹಸಿವಿನ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಬಡವರಿರುವ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಜನ ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವರ್ಣನೆಗಿಂತಲೂ ಭೀಕರತೆ ಮತ್ತು ಆಳ ಹಸಿವಿಗಿದೆ. ಬಡವನಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಹಸಿವು ಸಂಗಾತಿ ಹಾಗೂ ಶ್ರೀಮಂತನಿಗೆ ಅದು ಗೇಟಿನಾಚೆಯ ಅಪರಿಚಿತ ಅತಿಥಿ. `ಗರೀಬಿ ಹಟಾವ್’,`ರೋಟಿ, ಕಪಡಾ, ಮಕಾನ್’ ಇವೆಲ್ಲಾ ಘೋಷಣೆಗಳು ಸ್ವಾತಂತ್ಯ್ರಾ ನಂತರದ ಉತ್ಸಾಹದ ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಮಾತ್ರ. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ದಾಟಿ ಹಸಿವು ಈಗ ಜಾಗತಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಸ್ವರೂಪ ಪಡೆದಿದ್ದು ಅನ್ನಕ್ಕಾಗಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹಾಹಾಕಾರವೆದ್ದಿದೆ. ಕೆಳವರ್ಗದ ಜನ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿಗೆ ಪಡುವ ಬವಣೆಯನ್ನು ಕೃತಿಯ ಸಂಪಾದಕ ಶ್ರೀ ವಿಠಲ್ ಭಂಡಾರಿ ಸ್ವತಃ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡ ಘಟನೆಗಳ ಮೂಲಕ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇತರ ಕವಿ-ಸಾಹಿತಿಗಳಿಂದಲೂ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಾಹಿತ್ಯ ನಿರ್ಮಾಣವೂ ಆಗಿದೆ. ಕೆಲವು ಆಯ್ದ ಕವನಗಳನ್ನು ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಗಿದೆ

-ಇಂದಿರಾಕುಮಾರಿ

ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಒಡಲ ಬೆಂಕಿ ಸಂಪಾದಕರು:ವಿಠಲ್ ಭಂಡಾರಿ ಪ್ರಕಾಶಕರು: ಚಿಂತನ ಪುಸ್ತಕ ಪುಟ:92 ಬೆಲೆ:ರೂ.30/-

ಕೃಪೆ:ಹೊಸತು ಮಾಸ ಪತ್ರಿಕೆ

ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲಿಚ್ಛಿಸುವವರು ಓದಲೇ ಬೇಕಾದ ಪುಸ್ತಕ

ಇಂದು ವಿಶ್ವ ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನ (World Press Freedom Day). ವಿವರಗಳಿಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬಹುದು http://en.wikipedia.org/wiki/World_Press_Freedom_Day.

Manufacturing Consent, Edward Herman and Noam Chomsky’s 1988 analysis of press censorship in America, is an insightful look at the ways public opinion and choices can be molded by dominating interests in a free society. Its value lies in the model Herman and Chomsky develop and test to account for this censorship; while they limit their investigation to a few specific cases — three 1980s Central American elections, the alleged 1981 KGB-Bulgarian plot to kill the Pope, and the Indochina Wars — their model is testable and can be applied and modified to a variety of events.Obviously, not all happenings in the world can fit between the covers of the New York Times. Herman and Chomsky outline five filters, interrelated to some extent, through which these events must pass in order to become newsworthy. First, huge transnational businesses own much of the media – a fact probably more true now than in 1988 with Disney, Westinghouse, and Microsoft bullying in on the news markets. The corporate interests of these companies need not, and probably do not, coincide with the public’s interests, and, consequently, some news and some interpretations of news stories critical of business interests will probably not make it to press.

Secondly, since advertising is crucial to keeping subscription costs low, media will shape their news away from serious investigative documentaries to more entertaining revues in order to keep viewer or reader interest and will cater to the audience to which the advertising is directed; before advertising became central to keeping a paper competitive, working class papers, for example, were much more prevalent, leading to a much broader range of interpretations of events (and thus more room for a reader to make up his own mind) than can be found by perusing the pages of the Wall Street Journal and the Boston Globe.

Thirdly, media depend crucially on sources and these sources will inescapably have their own agendas. Reliability of information should be important (although it may not be as shown by the tabloidization of the mass media in Monica Lewinsky affair), but the press also needs a steady stream of events to make into news. This leads to a reliance on the public relations bureaucracies of government and corporate agencies for whom some measure of accepted credibility exists and who will also probably have a statement about major happenings. However, by relying substantially on the statements these parties, the media becomes less an investigative body and more a megaphone for propaganda; independent confirmation of facts as well as interpretation eludes it.

Fourthly, there are costs to producing an incendiary news item — one which attacks powerful interests whether they be advertisers, government agencies, corporate bodies, or public interest groups. According to the previous three filters, the media relies on these interests for its survival and cannot afford their sustained censure. While none of these filters guarantee that a news item attacking one of these interested parties will not appear, the story is likely to be spun in a way to minimize fallout or flak which may compromise its integrity.

Since they wrote at the end of the Reagan years, Herman and Chomsky’s final filter is anti-communism, but it may be any prevailing ideology. The assumptions behind ideologies, almost by definition, are rarely challenged; ideologies organize the world, constructing frames into which news events can be placed for easy interpretation: Communism is evil; the domino effect is an actual phenomenon; America is right. This past February there was no hint in the domestic press that there could be any response to Iraq’s intransigence other than bombing, making the contrary opinions of the vast majority of the world unintelligible. In domestic affairs, article after article praises various organizations on increasing the diversity of their membership — diversity being always ethnic and racial diversity without ever asking why racial and ethnic diversity is necessarily relevant in the first place (as opposed to diversity of political opinion, for example).

Mark Twain said, “It was a narrow escape. If the sheep had been created first, man would have been a plagiarism.” Manufacturing Consent asks us to challenge our assumptions about the way the world works, urges us to conscientiously separate the agendas behind the news we consume from the facts within, and demonstrates the danger of a monopolistic media cartel to purported American ideals of popular governance. It is essential reading for anyone who wants to break out of the flock and construct her own informed opinions about world affairs.

http://www.amazon.com/Manufacturing-Consent-Political-Economy-Media/dp/0375714499#reader_0375714499

ಶೀರ್ಷಿಕೆ : Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media ಲೇಖಕರು:Noam Chomsky, Edward S Herman ಪ್ರಕಾಶಕರು: Pantheon ಪುಟ:448 ಬೆಲೆ:$12.89

ಕೃಪೆ : ಅಮೆಝಾನ್.ಕಾಮ್

ಮೇ ದಿನ ಚಿರಾಯುವಾಗಲಿ

ಎಂಟು ಗಂಟೆಯ ದುಡಿಯುವ ದಿನ‘ ದ ಬೇಡಿಕೆಯಿಟ್ಟು ಹೋರಾಟ ಬಲಿದಾನಗಳಿಂದ ಸಾಧಿಸಿದ ಗೆಲವಿನ ದಿನವೇ ಮೇದಿನ.

“ಎಂಟು ಗಂಟೆಯ ದುಡಿಯುವ ದಿನದ ಬೇಡಿಕೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಬೇಡಿಕೆ. ಇದು ಕೆಲವು ಮಾಲಿಕರೆದುರು ಕೆಲವು ಕಾರ್ಮಿಕರು ಇಟ್ಟಿರುವ ಬೇಡಿಕೆಯಲ್ಲ. ಸದ್ಯದ ಸಮಸ್ತ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಾದ ಪ್ರಭುತ್ವದ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಸಮಸ್ತ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿವರ್ಗದ ಉತ್ಪಾದನಾ ಸಾಧನಗಳ ಒಡೆಯರ ಎದುರಿಗೆ ಇಟ್ಟಿರುವ ಬೇಡಿಕೆ ಇದು.. . .”

-ಲೆನಿನ್

ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಓದಿಸಿ ಇಂಜಿನಿಯರ‍್ ಮಾಡಿಸುವ ಕನಸು ಕಾಣದ ಹೆತ್ತವರು ಯಾರು? ಈಗಂತೂ ಸಾಫ್ಟವೇರ‍್ ಇಂಜಿನಿಯರ‍್ ಆದರೆ ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟ ಸಾರ್ಥಕ ಎನ್ನುವ ತಂದೆ ತಾಯಂದಿರಿಗೆ ಈಗ ಹೊಸ ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಾಗಿದೆ. ರಾತ್ರಿ ಹಗಲೆನ್ನದೆ ಓದಿ ಸಂಪಾದನೆ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಮಗ/ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ದಿನದಲ್ಲಿ ಒಂದರ್ಧ ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಮಾತುಕತೆಯಾಡುತ್ತಾ ಕಾಲ ಕಳೆಯುವ ಸುಖವಿಲ್ಲವಾಗಿದೆ.

ಎಂಟು ಗಂಟೆಯ ಕಾಲದ ಕೆಲಸ‘ ಎಂಬ ಕಾನೂನನ್ನು ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿ ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಂಪನಿಗಳೂ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯದಲ್ಲೆ ೧೦ ಗಂಟೆಗಳ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಗದಿಮಾಡಿರುವ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಗ, ಸೊಸೆ, ಮಗಳು, ಅಳಿಯ ಎಲ್ಲರೂ ಒತ್ತಡದ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದಿರುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ. ಇದೇ ಒತ್ತಡದಿಂದಾಗಿ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಾಣುವ ಆಸೆಯನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಈಗ ಹೆತ್ತವರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

“ನಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಹೊರೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಒಟ್ಟು 8 ಗಂಟೆಯ ಕೆಲಸ ಸಾಕು. ಇನ್ನುಳಿದ ಸಮಯ ವಿಶ್ರಾಂತಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಅರಿವಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ನಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೆತ್ತವರಾಗಿ, ನಾಡಿಗೆ ನಾಗರೀಕರಾಗಿ ನಾವು ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕರ್ತವ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆಗಾಗಿ ಮೀಸಲಾಗಿಡಬೇಕಾಗಿದೆ‘ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿ 120 ವರ್ಷಗಳಾದ ನಂತರ ನಾವು ಹಿಂದಿನ ಕಾಲಕ್ಕೆ ನೂಕಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ `ಮೇ ದಿನ‘ ದ ಮಹತ್ವವೇನು ಎಂದು ತಿಳಿಯಲು ಹೊರಟವರಿಗೆ ನೆರವು ನೀಡಲು ಮುಂದೆ ಬಂದ ಪುಸ್ತಕ `ನೂರಾರು ಮೇ ದಿನಗಳು‘.

ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ನೂರಾರು ಮೇ ದಿನಗಳು ಲೇಖಕರು: ವಿ.ಜೆ.ಕೆ. ನಾಯರ‍್ ಪ್ರಕಾಶಕರು:ಚಿಂತನ ಉತ್ತರಕನ್ನಡ ಪುಟಗಳು:16 ಬೆಲೆ:

 

ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ 120 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ನಮಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿ ಗಳಿಸಿಕೊಟ್ಟ `ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲದ ಕೆಲಸ‘ ದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ನಾವು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಪಡೆಯಲು ಮತ್ತೊಂದು ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಬೇಕಾಗಬಹುದೇನೋ ಎಂಬಂತಿದೆ.